با توجه به اين واقعيت كه بسياري از صنايع بزرگ كشور مانند پستها، نيروگاهها، پالايشگاهها، صنايع پتروشيمي، فولاد، سيمان و… عمري بيش از 20 سال دارند، ترانسفورماتورهاي مورد بهره برداري در اين صنايع نيز دهه آخر عمر خود را مي گذرانند لذا مسئله جايگزيني يا ادامه بهره برداري از اين ترانسفورماتورها و همچنين تعيين قابليت اطمينان اين تجهيزات از مسائل مهمي است كه بهره برداران ترانسفورماتور با آن روبرو هستند. بالا بودن هزينه خريد ترانسفورماتور جديد، زمان طولاني ساخت و حمل و نقل، هزينه زياد تعمير و نگهداري و همچنين احتمال بروز خاموشي يا قطع تغذيه خط توليد كارخانجات و صنايع بر اثر ايجاد حادثه بر روي ترانسفورماتور از جمله مسائلي است كه بر اهميت تعيين وضعيت ترانسفورماتور افزوده است، لذا در سالهاي اخير دانشي با عنوان ارزيابي وضعيت و عمرسنجي ترانسفورماتورهاي توزيع و قدرت در سطح دنيا پا به عرصه وجود گذاشته است كه به دلايلي چون اقتصادي بودن (در مقايسه با قيمت ترانسفورماتور)، مشخص نمودن وضعيت، افزايش قابليت اطمينان و تخمين عمر باقيمانده ترانسفورماتور و حتي افزايش عمر اين تجهيز مورد استقبال بهره برداران ترانسفورماتور قرار گرفته است.
پروسه ارزيابي وضعيت و عمرسنجي ترانسفورماتورهاي توزيع و قدرت نخستين بار توسط موسسه تحقيقات ترانسفورماتور ايران و با همياري انسستيتو شرينگ دانشگاه هانوور آلمان به صنعت برق کشور معرفي شده و نحوه انجام آن در سه فاز ذيل و بصورت غربالي انجام مي گيرد:
فاز اول: انجام آزمونهاي كنترل كيفي روغن، گازكروماتوگرافي و فورفورال مطابق جدول يك بر روي كليه ترانسفورماتورهاي توزيع و قدرت مهم يك مجتمع و ارائه گزارش ارزيابي وضعيت اوليه
فاز دوم: انجام آزمونهاي الكتريكي مطابق جدول دو بر روي ترانسفورماتورهاي انتخاب شده در گزارش ارزيابي وضعيت اوليه (فاز اول)
فاز سوم: انجام آزمونهاي مدرن بر روي ترانسفورماتورهاي مهم مجتمع و با توجه به نتايج حاصل از فازهاي اول و دوم و ارائه گزارش ارزيابي وضعيت و عمرسنجي نهايي
گزارش نهايي پروسة ارزيابي وضعيت و عمرسنجي ترانسفورماتورها شامل موارد ذيل خواهد بود: